BEGIN:VCALENDAR
VERSION:2.0
PRODID:-//Barski ljetopis - ECPv4.7.3//NONSGML v1.0//EN
CALSCALE:GREGORIAN
METHOD:PUBLISH
X-WR-CALNAME:Barski ljetopis
X-ORIGINAL-URL:http://www.barskiljetopis.me
X-WR-CALDESC:Događaji za Barski ljetopis
BEGIN:VEVENT
DTSTART;TZID=UTC+0:20220719T203000
DTEND;TZID=UTC+0:20220719T203000
DTSTAMP:20240425T234332
CREATED:20220707T103549Z
LAST-MODIFIED:20220707T103549Z
UID:12605-1658262600-1658262600@www.barskiljetopis.me
SUMMARY:"Čedo i njegova đeca“ - dvije generacije Lekića u ateljeu
DESCRIPTION:“ČEDO I NJEGOVA ĐECA“ – DVIJE GENERACIJE LEKIĆA U ATELJEU \nIZLOŽBA RADOVA ČEDA\, JOKA I JELENE LEKIĆ \n  \nČedo Lekić bio je prvi topolički vajar\, u čiji su atelje u Lamelama dolazile generacije barskih pionira i omladinaca\, da krišom vire kako u bakru\, gvožđu i kamenu nastaju umjetnička djela.  \nČedomir Čeko Lekić (Komarno\, Crmnica\, 1941) se sa porodicom odmah nakon Drugog svjetskog rata doselio u Gretvu\, u Stari Bar. Tu je učio osnovnu školu\, a u radionici Jovovića “krao zanat” rada u drvetu. Poslije završene polumature\, dobio je stipendiju od Luke Bar i otišao u Titograd da pohađa Industrijsku školu. Tamo su zapazili njegov izuzetan talenat za ručnu obradu željeza. Počeo je 1965. godine ozbiljnije da se bavi umjetnošću\, stvarao je radove u bakru\, aluminijumu\, drvetu\, kamenu\, skulpture od željeza… \nPolovinom 1972. godine upoznao je Đinu Perić\, koja će ga punih 40 godina pratiti i podržavati u umjetničkim i životnim poduhvatima. Bila je njegov kritičar\, savjetnik i podrška za sve\, pa i za umjetnost. Đina i Luka Bar ostali su Čedova konstanta za cio život. \nOd 1973. je počeo da izlaže\, a u Sutomoru 1974. dobija prvu nagradu na grupnoj izložbi domaće radinosti. Te godine\, jedan njegov rad stiže i u Bari\, gdje je reljefna slika u bakru sa motivom mora bila izuzetno zapažena. \nNovembra 1976. godine dobija najveće opštinsko priznanje – Nagradu oslobođenja Bara i postaje član Udruženja likovnih amatera Crne Gore. Na prvoj zajedničkoj izložbi Udruženja\, njegov rad u kestenovom drvetu “Vapaj” dobija nepodijeljene pozitivne kritike. Nizale su se izložbe\, grupne i samostalne (Bar 1978\, 1980\, 1983\, 1984\, Titograd 1977\, Bar 1979 – dvojna izložba sa Muharemom Muratovićem). Njegovi radovi bili su uvršteni u dvije značajne zajedničke izložbe početkom XXI vijeka – “Kamen je znamen” (2000) i “Legenda o gvožđu” (2001). \nPreminuo je 8. avgusta 2012. godine. Iza njega su ostali mnogi radovi. Neke je prodavao\, neke poklanjao prijateljima i rodbini\, a neki krase sale ustanova u Crnoj Gori. Neki plove okeanima\, a neki odolijevaju zubu vremena kao grobne biste prijatelja koje je sačuvao od zaborava. Neki su i ukradeni iz sala koje su decenijama krasili. \n \nČedova đeca Joko (1982) i Jelena (1985) su završili Filozofski fakultet (Italijanski jezik) i Fakultet za turizam\, ali su od oca naslijedili dar za likovnu umjetnost. Njihove skulpture krase domove prijatelja\, a Joko je\, sa apokaliptičnim figurama u gipsu\, bio učesnik nekoliko grupnih izložbi u Baru. \nOvo je prva izložba radova Čeda Lekića nakon 38 godina. \n  \n
URL:http://www.barskiljetopis.me/event/cedo-i-njegova-djeca-dvije-generacije-lekica-u-ateljeu/
LOCATION:Galerija “Velimir A. Leković”
CATEGORIES:bARS program
END:VEVENT
END:VCALENDAR